Ik ga al vier jaar naar school in de stad en moest elke keer meer dan een uur reizen om op school te komen, maar vanaf afgelopen weekend ben ik verhuisd naar Amsterdam. Het was niet dat ik er perse moest wonen, maar ik wilde graag een nieuwe ervaring opdoen. En wat zou mijn studententijd geweest zijn als ik niet eventjes in het centrum van Amsterdam heb gewoond?

UPDATE: wegens de corona uitbraak, ben ik tijdelijk terug verhuisd naar mijn ouderlijk huis. Ik ben wel van plan nog een nieuw plekje te zoeken!

De zoektocht was een hel..

Zoals velen weten, zijn huisjes in Amsterdam erg gewild. Veel mensen zijn op zoek en er is simpelweg te weinig plek om al deze mensen onder te brengen. Als je een huisje kan bemachtigen in Amsterdam, heb je geluk, hebt geld om te hoofdprijs te betalen of ken je de juiste mensen. Ik kende niemand die mij aan een huisje kon helpen en als student had ik ook niet het hoogste budget om in iets te investeren. Ik moest hopen op geluk, en dat geluk was er. Ik had me ingeschreven bij meerdere Facebook groepen voor kamers in Amsterdam. Ik scrolde dagelijks door honderden berichten van mensen die een kamer beschikbaar hadden, reageerde er dan per dag op ongeveer drie die bij mij aansloten, en kreeg van die 20 berichten per week, misschien van 3 maar een antwoord. Zo kwam ik in een tijdperk terecht, waarin ik 3 keer per week naar Amsterdam moest voor een ‘hospiteeravond’. Ik heb nog nooit zoiets vreselijks meegemaakt als hospiteren. Je wordt beoordeeld op hoe je eruit ziet en hoe leuk je wel-niet doet. Negen van de tien avonden zijn vreselijk en je merkt gelijk dat het niks wordt. De andere is het hopen dat je gekozen wordt, als er niet iemand was in de groep die geld aan heeft geboden om gekozen te worden.

OMG! voor de eerste keer alleen

Nou, lang verhaal kort: ik heb een huisje gevonden. Ik werd doorgestuurd naar een enorm lief meisje op Instagram, die voor 5 maanden in Portugal een minor ging volgen en iemand nodig had om op haar huisje te passen. Een heel leuk souterrain huisje (onder de grond, zoals dat kan in Amsterdam), drie minuten lopen van Museumplein. Het klikte gelijk en ze vertrouwde mij genoeg om op haar huis te passen. Na deze tijd kan ik eventueel verhuizen naar het huisje boven haar of weer thuis gaan wonen om geld te sparen. Een maand voordat ik ging verhuizen was het zeker dat ik het kreeg. We tekenden een contract (! heel belangrijk) met elkaar en dan kon ik op 8 februari intrekken. Ze liet al haar meubels staan, dus ik hoefde eigenlijk alleen maar m’n kleding, make-up en beddengoed mee te nemen. Vanaf het moment dat het zeker was, kon ik niet slapen van de spanning. Ik had er zoveel zin in en nu is het eindelijk zeker! Ik zou op mezelf gaan wonen in een huisje in Amsterdam, vlakbij het uitgaanscentrum. Kan het nog steeds niet geloven!

Nieuwe dingen regelen?

Het verhuizen zelf was echt enorm stressvol. Ik moest allerlei nieuwe dingen kopen, zoals beddengoed en een kettingslot voor mijn fiets. En telkens stond ik dan voor de keuze: ga ik dure spullen halen of toch besparen? Ook moest ik gaan bedenken wat ik ging inpakken en wat ik voor die 5 maanden wel even bij mijn ouders zou kunnen laten liggen. En hoe moest ik al die spullen verplaatsen naar mijn nieuwe huis? Er zijn zoveel dingen waar je aan moet denken. Wat wat dacht je van een nieuw sportschool abonnement of een inboedelverzekering? – Met deze link, krijg je 20euro korting op een nieuw One Fit Abonnement, waarmee je verschillende sportscholen in Amsterdam kan uitproberen. Ik maakte steeds notities in mijn telefoon met dingen die ik nog moest regelen, inpakken of kopen, zo hield ik een beetje orde in de chaos.

Verhuizen naar Amsterdam

Het inpakken deed ik echt last minute en alles in een keer. In de ochtend was ik nog even gaan sporten en daarna heb ik alles ingepakt. Ik denk dat ik in totaal 5 uur bezig ben geweest. Toen moest ik alles nog naar de auto tillen, van de trap af, wat enorm zwaar was – we hebben overigens 2 keer moeten rijden, zoveel spullen had ik blijkbaar. Eenmaal in Amsterdam, moest alles ook weer een trap af, want mijn woning is dus souterrain. Mijn beste vriendinnetje (Veronique, die kennen jullie wel van een aantal vlogs) heeft me geholpen met uitpakken. Parkeren in Amsterdam was helaas echt duur. Op sommige plekken kan je nog gratis parkeren op bepaalde tijdstippen/dagen, maar aangezien mijn huisje in het centrum is, maakte dat voor mij niet echt uit. Het uitpakken duurde denk ik even lang als het inpakken (maar met hulp ging het natuurlijk sneller). Aangezien mijn kamer hier er anders uitzag, moest ik mijn spullen ook op een andere manier indelen. Dat was best een klus en soms wist ik echt niet waar ik alles moest laten. Ik was ook echt fysiek en mentaal gesloopt na die dag. Gelukkig had ik het goede idee om gelijk uit te gaan die avond haha… want ja, woonde nu toch op loopafstand van het uitgaanscentrum.

Hoe mijn eerste week ging?

En OMG, de eerste week was zo gek. Ik ben nog nooit het huis uit geweest – behalve tijdens mijn zomervakantie dan, maar dan wist ik altijd gewoon dat ik terug zou komen binnen twee weken. Als je verhuist, moet je van een nieuwe plek je thuis maken. De eerste avond sliep ik nog met vriendinnen, omdat ik toen ook gelijk mijn verjaardag vierde (daarom wilde ik ook uit). Maar de dag erna werd ik al snel alleen gelaten. Ik wist niet wat ik moest doen. Normaal zou ik lekker in bed Netflixen, maar nu vond ik het raar om in bed te gaan liggen, ik woon in hartje AMSTERDAM! Daarom ging ik een rondje joggen. De dagen erna moest ik voor mezelf koken, wat echt even wennen was. Ook kon ik op de fiets naar mijn stage, dat was ongeveer een kwartiertje. Ik merkte wel dat het fietsverkeer hier in Amsterdam heel anders is dan in een dorpje. Zo chaotisch en druk. Dat zijn dingetjes waar ik aan moet wennen. Maar het feit dat ik ‘alleen’ ben, voor mezelf moet zorgen en dat ik in het centrum woon, was ik al direct aan gewend. Ik vind het heerlijk om dichtbij alles te wonen en niemand die zich iets van mij aantrekt.